Route Napoleon

Vanmorgen wakker geworden in een bewolkt Grenoble. Het ontbijt kreeg ik in een papieren tasje uitgereikt. In verband met corona maatregelen was het restaurant gesloten. Met het lepeltje van mijn koffie, wat jam op droge toast gesmeerd. Mijn tassen weer in de koffers van de motor gedaan, navigatie ingesteld en op naar het zuiden. Het eerste gedeelte van mijn reis bestond uit klimmen. Na ongeveer een half uurtje reed ik door de wolken, ik zag nog net mijn voorligger en de temperatuur daalde. De lucht was vochtig en ik vroeg mij af of ik er wel goed aan had gedaan om mijn luchtige doorwaai-jas aan te doen. Ik zag in mijn spiegels twee Franse motorrijders in elkaar gedoken achter hun kleine schermpjes. Hoe hoger we kwamen hoe kouder het werd en door het natte wegdek was het oppassen geblazen in alle haarspeldbochten. Ik vroeg mij af hoe lang we nog door zouden stijgen, ik verlangde naar de afdaling! Terug naar warmte en de droogte. Gelukkig hoefde ik daar niet lang op te wachten. Een laatste heuvel over en daar begon de afdaling! In een mum van tijd werd het droog en liep de temperatuur weer op. Door de wolken heen was de zon weer gaan schijnen! Tegelijk met de Franse motorrijders gestopt voor een kop koffie. Een Nederlands gezin parkeerde naast ons. Zij hadden ook zin in koffie na een hele nacht doorrijden. Dit deed mij denken aan onze ritjes vroeger als gezin naar Zuid Frankrijk. De eerste stop na zo’n nacht doorrijden had altijd iets magisch. Even opfrissen, wat eten en dan de laatste kilometers naar de camping rijden! Bekende plaatsnamen verschenen er op de verkeersborden; Côte d’Azur, Nice, Cannes. Maar zoals gewoonlijk volgde ik niet de borden om zo snel mogelijk op de betreffende bestemming te komen, ik volgde mijn navigatie. Deze had ik zoals gewoonlijk ingesteld op hoofd- en tolwegen vermijden. Zonder dat ik het vooraf wist liep de route van vandaag voor een groot gedeelte over de Route Napoleon. Deze route werd in 1932 geopend en was het historische traject dat Napoleon Bonaparte volgde toen hij terugkeerde uit ballingschap van het eiland Elba. Een populaire route voor motorrijders. Ik was niet de enige vandaag. Prachtige vergezichten en geweldige bochten. Een genot voor elke motorrijder! Voordat ik weer een bocht in dook de Pan European in de juiste versnelling zetten en daarna het gas erop! Ik verbaas mij elke keer weer hoe gemakkelijk mijn toch wel zware tourmotor, zich de bocht om laat leiden! De laatste 30 kilometers gingen over een smal weggetje langs diepe afgronden. Kilometers lang kwam ik niemand tegen. Koppie erbij Simon! Veilig kwam ik op mijn bestemming aan. Rond 16:00 uur mocht ik op het vakantiepark in Tourrettes, waar ik komende dagen zal bivakkeren en van daaruit dagtripjes ga maken. In ieder geval ben ik van plan om in Saint Tropez te gaan kijken. Mijn bagage in het huisje gebracht en vlakbij nog wat boodschappen gehaald. Tijd om even bij te komen...