Omdat het weer een warme dag beloofde te worden, ben ik vroeg op de motor gestapt. Na een paar minuten reed ik alweer over de rustige wegen van het mooie Franse platteland. Wat een verschil met gisteren toen ik eerst door de drukte van het buitengebied van Parijs moest rijden. Nu waren het meteen weer de gedorste graan- en maisvelden. Al rijdend ben ik er achter gekomen, hoe rustiger het is, hoe meer ik geniet van het rijden. Eventjes alleen op de wereld! Ik reed door dorpjes die langzaam tot leven kwamen. Een groenteboer zette zijn bakken met verse groenten buiten voor de winkel en regelmatig rook ik de geur van vers gebakken brood. Wat kan het leven soms mooi en eenvoudig zijn. Rond koffietijd gestopt bij een boulangerie voor een cappuccino en bij een plaatselijke motorzaak een hoes voor mijn motor gekocht. Als ik morgen voor een langere tijd op één plek blijf is het wel fijn om de motor onder een hoes te parkeren. Ondanks dat het nog maar net na negenen was, begon het alweer lekker warm te worden. Na mijn stop veranderde ook het landschap. In de verte zag ik de Alpen tevoorschijn komen. De glooiende heuvels veranderden in bergen. Een lange tijd reed ik langs de rivier de Rhône, dan weer langs de linker- en dan weer langs de rechteroever. Ook reed ik nu meer tussen de bomen die voor enige verkoeling zorgden. Mijn temperatuurmeter gaf opnieuw 30 graden aan. Mijn motorjas nog maar losser gemaakt en mijn windscherm helemaal naar beneden gedaan. Door vooral niet stil te staan en lekker door te rijden was het prima vol te houden en super genieten. Zo nu en dan reed ik over een brug over de tolweg. Onder mij raasden dan de auto’s met een snelheid van 130 km per uur door. Dat schiet natuurlijk lekker op, maar voor nu zou ik voor geen goud willen ruilen. Laat mij maar lekker rustig toeren over wegen, waarop het soms lijkt dat ik de enige gebruiker ervan ben. Hoe dichter ik bij Grenoble kom (mijn bestemming voor vandaag), hoe hoger de bergen worden. De besneeuwde toppen worden zichtbaar. Een raar idee, de temperatuurmeter geeft ondertussen 34 graden aan en ik heb het zicht op de sneeuw. Bij Grenoble wordt aan de weg gewerkt, daarom moet ik vlak voor mijn aankomst bij het hotel nog even een kwartiertje door de file rijden. Knipperlichten aan en opletten geblazen! Bezweet kom ik iets te vroeg bij mijn hotel aan. Er zat niemand bij de receptie, dus maar even het telefoonnummer van het hotel gebeld. Gelukkig, er werd opgenomen! In mijn beste Frans uitgelegd dat ik iets eerder was dan ik officieel kon inchecken. Maar of ik nu alvast naar binnen mocht? Een vrolijke stem aan de andere kant van de lijn zei: “Monsieur, u staat nu toch bij de voordeur, waarom komt u niet gewoon naar binnen? Ik ben niet zo groot, maar zit wel achter de balie.” Dat heb ik weer! We hebben er samen smakelijk om gelachen en ik mocht mijn kamer in! Vanavond een hamburger met friet gegeten bij Hippopotamus "Le Steak house à la Française". Toen ik terugkwam bij het hotel, begon het een beetje te regenen en in de verte hoorde ik het onweren. Een mooie gelegenheid om mijn motorhoes uit te proberen. Morgen op naar Tourrettes!
Reactie plaatsen
Reacties