Better to see something once than to hear about it a thousand times.

Gepubliceerd op 9 juli 2022 om 18:27

Vrijdag 8 juli... Tot laat in de avond bleef het uitzicht over de stad Tuzla mijn aandacht trekken. De stad waar in 1995 een bloedige aanslag op de markt is gepleegd. Schokkende beelden kwamen destijds op tv voorbij. Het was op een warme avond in mei waar op dat moment veel jongeren elkaar op de markt ontmoetten. Er waren 71 doden te betreuren en honderden gewonden. Gisteren reden we door het centrum langs een markt. Veel mensen die daar wonen zullen die beelden uit 1995 voor altijd op hun netvlies houden. Het leven gaat door en op de markt gaat de handel weer verder. Wat blijft zijn de littekens van gemis.

 

Het hotel blijkt onderdeel te zijn van de universiteit in Tuzla. Alleen op de zesde etage, de bovenste, worden hotelkamers aangeboden. De andere etages zijn voor de studenten en dan alleen voor dames. In het restaurant wordt geen alcohol geschonken en ook in het hotel wordt aangegeven gelieve geen alcoholische dranken mee naar binnen te nemen. Aan de overkant van de straat staat een groot winkelcentrum. Behalve veel kledingwinkels is er een bioscoop en een plein met restaurants waar je kunt eten wat je wilt.

 

Het regent en we verlaten Tuzla waar het dagelijkse leven al opgestart is. De volgende grote stad is Sarajevo. Wat is Sarajevo wereldwijd vaak in het nieuws geweest. Niet alleen in verband met de oorlog maar ook omdat in deze stad in 1984 de Olympische Winterspelen werden gehouden. Zo apart dat we nu zo dichtbij deze stad met veel herinneringen rijden. Ondanks het slechte weer is het een prachtig gebied. Een vrachtwagenchauffeur lijkt levensmoe te zijn wanneer hij met grote snelheid gaat inhalen waardoor tegenliggers gedwongen worden te stoppen. Het loopt gelukkig goed af. De afslag Sebrenica komt voorbij. We zouden daar nog willen kijken maar dat betekent dat we nog 200 km extra door de bergen moeten rijden en dat is toch echt te ver. Ook Sarajevo laten we aan ons voorbij gaan. Qua afstand lijkt alles mogelijk maar de route door de bergen neemt veel tijd en die tijd willen we vandaag aan Mostar besteden. De plek waar we ook de overnachting hebben geboekt. 

 

Mijn geografisch toestandsbeeld laat nog wel eens te wensen over. Dat zorgt ervoor dat Simon soms hoofdschuddend reageert of heel erg moet lachen. Simon bleek nog een navigatie-app op zijn mobiel te hebben waarop hij de kaart van Bosnië gisteravond heeft kunnen downloaden. Ook vandaag hebben we niet de beschikking over onze data, maar kunnen we dus toch de navigatie gebruiken. Mijn ontslag is voor beide een win-win situatie gebleken 😅

 

De natuur door de bergen is overweldigend mooi. Naast grote indrukwekkende rotspartijen is alles onafgebroken groen. De mist belemmert voor een deel het uitzicht over de dalen maar maakt de omgeving hierdoor ook raadselachtig. Wat is hier allemaal gebeurd? 

In de bergen zien we huizen helemaal keurig afgebouwd of nog in aanbouw. Opvallend zijn ook de huizen die niet af zijn en er al voor lange tijd verlaten uitzien. Waar zijn de eigenaren en waarom zijn ze gestopt met bouwen? De weg neemt ons mee dwars door een land met een verdrietige maar ook rijke geschiedenis. Op een creatieve en inventieve manier is door de inwoners zeker ook aandacht besteed aan details. In een tuin is op de stam van een gesnoeide boom een prachtig vogelhuis gemaakt. Met hout en stenen zijn tuinen aangelegd. Vrolijke bloemen sieren de tuinen en balkons. Van keien zijn paden zorgvuldig aangelegd die een trap maken naar de ingang van de woning. 

In een restaurant langs de route drinken we koffie. Het is in Bosnië toegestaan om in de restaurants te roken wat al niet meer denkbaar is in Nederland. De restaurants zien er goed verzorgd uit en de mensen zijn erg gastvrij. Het voelt prettig om in Bosnië te zijn.

 

Het hotel in Mostar blijkt maar een straat verwijderd te zijn van de oude stad waar ook de beroemde brug staat. De brug werd in 1995 verwoest en in 2004 heropend. Aan het begin van de straat valt al op dat dit een grote toeristische trekpleister is. Het is ontzettend druk. Links en rechts worden souvenirs opdringerig aangeboden. De brug is prachtig en het uitzicht aan weerskanten te vergelijken met een schilderij. Het waait nogal en na een flinke rukwind gaan ook borden met souvenirs over de kop. Alles wordt opgeruimd, de scherven bij elkaar geveegd en alles gaat weer door. Wat een drukke plek is dit. We eten op een terras met uitzicht op de mooie brug. Hier is het even stil. Op de drankenkaart staat een anti-stress- sapje. Erg lekker maar of het werkt weet ik niet want daarvoor moet je natuurlijk eerst wel stress hebben 😇.

De ondergaande zon zorgt voor gouden momenten op deze plek. 

Terug in het hotel zien we dat er een foto van moeder Teresa hangt. De receptioniste vertelt ons dat dit hotel maar voor een deel  voor reserveringen wordt aangeboden. De rest is voor studenten. Dit hotel is van de Franciscanen en is daardoor een Katholiek hotel.

 

Zaterdag 9 juli...

Ook Mostar laten we achter ons. De afgelopen dagen zijn we op zoveel plekken geweest en hebben we ongelofelijk veel gezien. We verlaten ook Bosnië Herzegovina. Wat was het mooi en verrassend om door dit land te rijden. Het heeft onze nieuwsgierigheid gewekt kijkend naar de prachtige natuur. Het voelt alsof we nog maar 1% van het land hebben gezien. We hebben ook nog veel te weinig geproefd van de Bosnische keuken. Genoeg redenen om terug te komen.

 

We passeren de grens naar Kroatië. Als de weg over de berg naar beneden gaat, zien we de Adriatische Zee voor ons opduiken. Geen woorden voor...zo mooi. De verschillen kleuren blauw en de bergen aan de overkant.

De zee is voor ons altijd weer de plek waar we intens genieten. De plek waar ik eindeloos lang kan wegdromen. 

Hier blijven we de komende vier dagen. 

Vanaf het balkon van ons hotel zien we de zee. We steken de straat over en kunnen zo een duik nemen. Aan de overkant van de weg wordt ook vers fruit verkocht waaronder heerlijk sappige watermeloenen. Vakantie vieren was de afgelopen dagen al een feestje en we gaan nog even door...

De komende dagen zal er geen blog verschijnen. Pas wanneer we verder trekken, kan wie wil weer meereizen.

Goed weekend!

 

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.