Chase your dreams but always know the road that will lead you home again.

Zondag 25 juli... En dit is dan blog nummer veertien. De laatste in de rij. De blogs zijn door ontzettend veel mensen gelezen, echt ongelofelijk!

Het was vooral erg leuk de blogs te maken.

Wie wilde kon met ons meereizen door de prachtige landen waaronder Roemenië. Landen waarin zoveel geschiedenis ligt en waar ook veel ten positieve is veranderd. Landen waarvan natuur, cultuur en het eten verrassend zijn. Wanneer alles altijd perfect geregeld moet zijn, is een vakantie naar deze landen af te raden want het gaat vaak anders dan je verwacht. Een geboekt hotel bleek gesloten. Juist toen wij het wilden annuleren kwam iemand ons vertellen waar we terecht konden. Bij een andere overnachting waren lampen nog niet aangesloten waardoor het midden in de nacht een speurtocht was om de wc te vinden. Maar de mensen zijn warm en gastvrij en dat is voor ons belangrijker dan een 5- sterren hotel.

De reis heeft ons veel gebracht en omdat we nog niet alles hebben gezien is de kans groot dat we nog een keertje gaan. De ontmoeting met de jongeman die oorspronkelijk uit Siberië kwam heeft ook iets in ons wakker gemaakt. Hij vertelde over zijn bezoekjes aan zijn oma die in Siberië woont. Om bij haar te komen gaat hij met de Trans Siberia  Express. Volgens hem was dat echt een aanrader. Amazing and awesome, dus dat belooft veel. Onze to-do-travel-list wordt alleen maar langer....

We hebben Bratislava achter ons gelaten om naar de volgende tussenstop te rijden, maar alles loopt anders. Het is nog vroeg wanneer we telefoon uit Nederland krijgen. Door de hevige regenval vanmorgen staat de hele beganegrond van het appartementencomplex waar mijn moeder woont blank. Mijn moeder en ook de andere negen buren zijn geëvacueerd naar de bovenverdieping. We krijgen van alle kanten filmpjes en nieuwsberichten binnen over de situatie. Mijn moeder blijft altijd wel rustig en vertelt aan de telefoon dat ze aan de koffie zit met de andere bewoners. Mijn broer en schoonzus zijn onderweg en ook onze zoon Kevin en zijn vriendin Sharon zijn onderweg naar beppe.

Alle hulp die je kunt wensen als je zelf nog ver weg bent, wordt aangeboden.

De burgemeester gaat op bezoek bij alle gedupeerden om hen een hart onder de riem te steken. Fantastisch dat deze burgervader meteen ter plekke is. De meeste bewoners zijn (ver) boven de 80!

De komende zes tot acht weken kan mijn moeder en kunnen ook haar buren niet terug naar hun woning. Op de begane grond heeft alles in het water gestaan. Op de foto's zien we dat het water in mijn moeder haar mooie dierbare spullen is getrokken. Vandaag is ze veel kwijtgeraakt wat voor haar zo eigen en vertrouwd was.

Zonder enige twijfel bieden we aan dat mijn moeder bij ons komt logeren. Terwijl wij naar huis rijden is het thuisfront bezig mijn moeder tijdelijk te verhuizen naar ons huis.

Andere bewoners gaan tijdelijk naar een verzorgingshuis of familie en enkelen gaan naar een hotel.

Een rare en verdrietige gebeurtenis die voor mijn moeder en haar buren enorm veel impact heeft.

Wat we kunnen doen? Besluiten om er de komende weken een goede tijd van te maken. Genieten van het feit dat ze de lekkerste gehaktballen ter wereld kan bakken en we veel wedstrijdjes scrabble kunnen doen. We hopen dat zij en haar buren over een poos weer kunnen genieten van hun eigen, maar ook hun nieuwe stekkie.

We drinken koffie onderweg en bij Praag maak ik de foto van de brug (zie boven). We luisteren muziek, hebben veel contact met thuis waar ze nu alles aan het regelen zijn. 

Als we thuiskomen zullen de vensterbanken gevuld zijn met de bloemen en planten van mijn moeder die altijd de beste zorg van haar krijgen. 

Soms kun je zelfs in moeilijke momenten, ondanks alles, dankbaar zijn...zoals nu bijvoorbeeld omdat zoveel mensen helpen en beschikbaar zijn.

We zijn weer thuis na een reis van bijna 6000 km. Er blijkt een logé in ons huis te zijn. Ons hotel is geopend en de overnachtingen zijn all-inclusive. Nog niet alles is klaar want het bedlampje moet nog aangesloten worden 😉

We gaan de reisblog afsluiten...

Leuk dat je met ons op reis bent geweest. Bedankt voor alle (persoonlijke)berichtjes en reacties.

Ben je of ga je nog op reis? Geniet ervan!

Blijf je thuis? Geniet ervan!

Heb je tips voor een volgende bestemming voor ons? We horen graag van je!

Simon & Jeanet