Na deze enerverende reis is het weer goed thuiskomen. Gistermorgen rond half 9 de sleutels van het appartement in Tourrettes weer ingeleverd. Op naar Kollumerzwaag, met een overnachting in Beaume. De reis begon weer via de prachtige kronkelwegen dwars door het Parc naturel régional Verdon. Dit keer niet op de motor maar in de Volvo, wat een auto! Met een speels gemak liet deze zich door alle bochtjes sturen en ondertussen kon ik luisteren naar mijn favoriete muziek via een sublieme geluidsinstallatie. Door de nauwe straatjes van de voor het oog lijkende verlaten dorpjes, was het oppassen geblazen. De Volvo paste er soms maar net tussen door.Via Sisteron en door het Parc naturel régional Barronies Provençales, richting Saint-Péray gereden. Uren achter elkaar genieten. Halverwege de middag ervoor gekozen om de laatste uurtjes van de middag nog even wat snelle kilometers te pakken op de Tolweg. Rond half 6 was ik in het hotel Beaume. De auto kon ik parkeren recht tegenover mijn hotelkamer raam. Zo kon ik de auto een beetje in de gaten houden. Na een broodje van de Subway en filmpje op Netflix, lekker gaan slapen. Vanmorgen vroeg weer opgestaan. Mijn laatste dag onderweg. Het is nog een 900 km naar huis, dus niet getreuzeld! Om kwart over 6 mijn tas alvast naar de auto gebracht om na het ontbijt meteen op weg te kunnen. Maar....... het liep weer anders! Toen ik namelijk bij de auto kwam, was er een briefje op het raam geplakt. In het Engels stond er: Ik heb uw auto geraakt linksachter. Het spijt mij heel erg, wilt u aub even contact met mij opnemen via telefoonnummer......... Het was even slikken, maar gelukkig een briefje! In het hotel het betreffende telefoonnummer gebeld, het bleken mijn buren te zijn. Ik had kamer 122 en zij 121. 10 Minuten later zat ik mijn derde (bij mijn motorongeluk 2) schadeformulier in te vullen. Het bleken 2 vriendelijke Duitse dames te zijn die met hun camper onderweg waren en de bocht om mijn auto heen iets te kort hadden genomen. Rond 8 uur kon ik alsnog beginnen aan mijn 900 kilometer. Ik heb meteen de Tolweg genomen, via Dijon de route langs Maastricht naar huis genomen. Nog even voor een dikke euro de liter benzine getankt in Luxemburg en zonder verdere stops naar Kollumerzwaag gereden. Het enige oponthoud was zo nu en dan wat file. Om kwart over 5 reed ik Kollumerzwaag binnen. Ik parkeerde de Volvo voor mijn huis en een buurman begroette mij met welkom thuis, moet ik je ook uit de auto helpen, of lukt je dat zelf nog? Dat kon ik gelukkig zelf nog! Daarna kreeg ik het wonderlijke advies van mijn buurman om een staatslot te kopen. Ik vroeg hem, waarom? Nou jij hebt wel heel veel geluk! Hoezo geluk, ik ben van mijn motor gereden, iemand heeft mijn auto beschadigd, noem je dat geluk? Hij zei: Volgens mij zie je dat helemaal verkeerd! Je bent aangereden op je motor in Zuid Frankrijk. De meeste mensen zouden bij een dergelijk ongeval in het ziekenhuis belanden, jij niet! Vervolgens kreeg je een vervangende auto. De meeste mensen krijgen dan een eenvoudige auto, jij niet! Jij krijgt een splinternieuwe luxe Volvo! Dan rijdt er iemand tegen je auto aan. Bij de meeste mensen waar dit gebeurt, wordt er geen briefje achtergelaten, bij jou wel! Ik was even stil....... Weet je buurman, je hebt gelijk! Ik ben een gezegend man, en ik ben weer thuis!
Reactie plaatsen
Reacties